Komentarz
Przez wiele lat pracy na budowach pamiętam kilka przypadków, w których cegła ceramiczna przedstawiała nieprzyjemne niespodzianki:
1. Przy produkcji murów licowych zimą niektóre dodatki przeciwmrozowe w zaprawie (potaż, mocznik) są wchłaniane przez cegłę, po czym pojawiają się na elewacji w postaci wykwitów, które później nie są łatwe do czyszczenia;
2. Kamienie reliefowe, bardzo ukochane przez architektów (wtedy, gdy pojedyncze fragmenty wystają z płaszczyzny ściany), często powodują, że wilgoć atmosferyczna dostaje się do pustych przestrzeni cegły. Zimą woda naturalnie rozrywa przednią warstwę;
3. Obecnie większość cegieł ceramicznych jest wytwarzana w normach europejskich na importowanych liniach produkcyjnych. Jest wysokiej jakości, ale drogi. Chcąc zaoszczędzić pieniądze, deweloper często zamienia się w tani klinkier ceglany, który jest robiony w staromodny sposób i spalany węglem. W latach 90. miałem taką roślinę i zdobywając tę cegłę, budowniczy powinien zwrócić uwagę na jej kolor:
• Cegła najwyższej jakości, wykonana z dodatkiem niebieskiej gliny ceramicznej, ma jasny czerwono-brązowy kolor;
• Przewaga brązu powinna poinformować budowniczego, że cegła jest niedokończona. W związku z tym ma niską wytrzymałość i odporność na mróz;
• Niebieskawe odcienie - jest to poparzenie, które prowadzi do deformacji i pękania cegieł;
• Żółtość cegły wskazuje, że w jej składzie nie ma wystarczającej ilości gliny, bez której jej właściwości mogą nie odpowiadać właściwościom wskazanym w certyfikacie produktu.
Uhonorowany budowniczy Rosji S. Mironenko
