Bloki arbolitowe - wady, zalety i cechy charakterystyczne

Arbolit w większości źródeł opisywany jest jako materiał o wspaniałych właściwościach. Artykuły reklamowe wychwalają bloki arbolitowe, braki materiałowe są umiarkowanie ciche. Ale cuda się nie zdarzają, są też wady. Aby zmaksymalizować wykorzystanie pozytywnych cech i zrównoważyć negatywne, warto dokładnie zrozumieć właściwości arbolitu, jego właściwości i cechy aplikacyjne.

Skład i produkcja bloków arbolitowych

Nasz materiał zaczynamy od składu i procesu produkcyjnego. Chodzi o to, że obecność lub brak określonych wad materiałowych zależy od jakości wykonania niektórych procesów. I to jest bardzo ważne. Arbolit jest pozycjonowany jako jedna z odmian lekkiego betonu gruboziarnistego. Wykorzystuje zrębki jako wypełniacz. Zrębki są łączone w monolityczną strukturę za pomocą pasty cementowej.

Materiał jest wykorzystywany w budownictwie na kilka sposobów:

• wielkoformatowe bloki murarskie;
• puste bloki;
• płyty termoizolacyjne;
• mieszanki do nalewania ścian na miejscu.

Bloki murarskie znalazły najszersze zastosowanie, a termin „arbolit” jest rozumiany przede wszystkim jako taki. Najczęstszym rozmiarem bloków arbolitowych jest 500 × 300 × 200 mm. Ale w ostatnim czasie producenci zaczęli rozszerzać swoje linie produktów i oferować arbolit w innych rozmiarach.

Technologia wytwarzania bloków jest stosunkowo prosta, ale podobnie jak gdzie indziej, istnieją subtelności. Jakość przyszłych produktów zależy od zgodności z kilkoma ważnymi kwestiami produkcyjnymi. Jeśli producent używa terminu „arbolit” w nazwie swojego produktu, musi on spełniać wymogi dokumentacji regulacyjnej dla takich produktów, są to:

• 1. GOST 19222-84 „Arbolit i produkty z niego. Ogólne specyfikacje.”
• 2. SN 549-82 „Instrukcje dotyczące projektowania, produkcji i użytkowania konstrukcji i produktów z drewna betonowego”.

Skład bloków arbolitowych

Do produkcji drewnianych bloczków betonowych:

• Zrębki;
• Dodatki chemiczne;
• Woda;
• Cement

#1. Zrębki Ostateczna wytrzymałość zależy w dużej mierze od wielkości wiórów. Aby wynik był dokładnie arbolitem, którego właściwości są ściśle znormalizowane, do produkcji należy użyć wiórów. Jego rozmiary są regulowane. GOST zaleca maksymalny rozmiar cząstek 40 × 10 × 5 mm (długość / szerokość / grubość).

Najlepsze wskaźniki dla bloków z rozmiarem wiórów z przedziałów:

• długość - do 25 mm;
• szerokość - 5..10 mm;
• grubość - 3..5 mm.

Trociny, wióry, thyrs, ognisko, słoma i wszystko, co próbują zmieszać z cementem do produkcji drewnianego betonu, nie nadaje się do jego produkcji. Zrębki należy czyścić tylko bez kory, liści, gleby i innych niepożądanych zanieczyszczeń. Uważa się, że dodanie do 10% kory lub 5% liści nie wpływa poważnie na cechy arbolitu. Ale lepiej, gdy te zanieczyszczenia są nieobecne.

Często produkcja drewnianych bloków betonowych, organizowana w tartakach i innych przedsiębiorstwach przetwórstwa drewna. Dla nich arbolit nie jest podstawową działalnością. W rezultacie pozbawieni skrupułów producenci, w celu zwiększenia opłacalności produkcji, dodają to, co jest dostępne, oprócz chipów. Stąd nieprzewidywalna jakość produktów.

Wyspecjalizowane przedsiębiorstwa instalują produkcyjne kruszarki walcowe skalibrowane do żądanego rozmiaru wiórów.

Dla konsumenta końcowego rodzaj drewna, z którego wytwarzane są surowce, nie ma większego znaczenia, ale technolodzy muszą wziąć to pod uwagę w celu prawidłowego dozowania mineralizatorów i wyboru stopnia zagęszczenia. Wióry modrzewiowe wymagają zatem podwójnej ilości dodatków w stosunku do innych drzew iglastych. Najczęściej do produkcji zrębków stosuje się sosnę, świerk i rzadziej drewno liściaste.

#2. Dodatki chemiczne Wypełniacz do drewna zawiera cukry, które zapobiegają przyczepności pasty cementowej do powierzchni cząstek drewna.

Aby rozwiązać ten problem, stosuje się 2 główne strategie:

• 1. Suszenie surowców drzewnych przed użyciem przez kilka miesięcy w produkcji.
• 2. Mineralizacja powierzchni wiórów w roztworze składników chemicznych.

Najlepsze wyniki osiąga się dzięki zintegrowanemu podejściu do rozwiązania problemu. Zmniejszenie zawartości cukru i mineralizacja surowców pozwala nam rozwiązać inne ważne zadania:

• zwiększenie odporności biologicznej materiału;
• zmniejszenie przepuszczalności wody podczas pracy gotowego produktu.

Aby rozwiązać wszystkie te problemy, do produkcji arbolitu można zastosować następujące składniki: chlorek wapnia (GOST 450–77), szkło wodne (GOST 13078–67), blok krzemianowy (GOST 13079–67), siarczan glinu (GOST 5155–74) , wapno (GOST 9179–77).

#3. Woda Bloki arbolitowe, których właściwości odpowiadają danym, można uzyskać po określonej kolejności operacji technologicznych. Woda z dodatkiem mineralizatorów jest przygotowywana z góry. Zużycie składników przyjmuje się w następujących proporcjach:

Frytki wlewa się do miksera o wymuszonym działaniu. Konwencjonalne betoniarki grawitacyjne nie zapewniają wystarczającej homogenizacji. Woda z rozpuszczonym mineralizatorem jest mieszana i równomiernie rozprowadzana na powierzchni wiórów. Mieszanie trwa ponad 20 sekund. W następnym etapie dodaje się cement. Mieszanie z cementem trwa 3 minuty.

#4.Cement Wystarczającą wytrzymałość materiału do zastosowania w budownictwie osiąga się tylko wtedy, gdy stosuje się cement o gatunku co najmniej 400. Cement ma właściwość szybkiego tracenia gatunku podczas przechowywania. Nawet w sklepie fabrycznym cement często nie spełnia deklarowanych właściwości. Dlatego lepiej jest, gdy bloki arbolityczne, których właściwości techniczne muszą spełniać wymagania dotyczące materiałów konstrukcyjnych, są wykonane z 500. cementu.

Formowanie bloków

Formowanie musi zostać zakończone w ciągu następnych 15 minut po wymieszaniu. W zależności od stopnia mechanizacji kolejnych procesów wyróżnia się następujące metody formowania:

• ręczne formowanie bez wibracji;
• ręczne formowanie z wibracjami;
• produkcja na maszynie wibracyjnej;
• produkcja na wibrującej maszynie z obciążeniem.

Mechanizacja procesów pozwala na uzyskanie lepszej jakości i stabilnych parametrycznie bloków arbolitowych. W takim przypadku wymiary, geometria i gęstość są zapisywane między produktami.

Utwardzanie produktu w szalunku stosuje się w produkcji rękodzielniczej, gdy usunięcie szalunku bezpośrednio po formowaniu jest uniemożliwione przez zbyt płynną konsystencję roztworu. Zasadniczo pleśnie usuwa się bez narażenia.

Surowe bloki pozostają na wyjmowanej dolnej palecie lub bezpośrednio na podłodze warsztatu.

Bloki arbolitowe, których skład jest taki sam, mogą otrzymać różne właściwości w zależności od metody i stopnia zagęszczenia. Głównym celem wtłaczania mieszaniny do formy nie jest zwiększenie jej gęstości. Głównym zadaniem jest stworzenie struktury równomiernie rozłożonej na objętości zrębków z arbitralnie zorientowanych, całkowicie pokrytych ciastem cementowym.

Wibracje podczas zagęszczania są bardzo odmierzone. Nadmierne wibracje powodują osadzanie się pasty cementowej na dnie formy. Ważne jest, aby zachować jego równomierny rozkład w całej objętości z pełnym pokryciem ziaren wypełniacza. Nawet w betonie drzewnym o dużej gęstości zrębki nie unoszą się w roztworze cementu z wodą. Ciasto cementowe działa jak klej pokrywający ziarna wypełniacza.Zmienia się tylko stężenie zrębków w objętości i grubość pokrywającego ją kamienia cementowego.

Bloki są uszczelniane przy wartościach wystarczających do wzajemnej reorientacji ziaren wypełniacza i zwiększają powierzchnię ich kontaktu. Kompresja i deformacja samych wiórów nie występuje. Zapewnia to zachowanie wielkości bloku po usunięciu siły uszczelniającej.

Potrzeba dokładnego dozowania wszystkich komponentów i zgodności z technologią

Dokładność dozowania składników reguluje GOST. Tolerancje nie mogą przekraczać kilku procent. W warunkach braku wody nie występuje uwodnienie całej objętości cementu. Jego nadmiar jest niepożądany z kilku powodów:

• Przekroczenie stosunku woda-cement zmniejsza wytrzymałość.
• Nadmierna plastyczność zapobiega wyjmowaniu mokrego bloku z formy natychmiast po formowaniu.
• Czas przechowywania bloku na palecie wydłuża się do początkowego ustawienia.

Stężenie mineralizatorów wiórów drzewnych wchodzących w arbolit jest ważne dla wytrzymałości i trwałości materiału. Dawki składników podane w normach są obliczane dla pewnego kalibru kruszywa i jego wilgotności na poziomie 25%. Optymalną dawkę dobiera się empirycznie na podstawie testów gotowych próbek.

Dla procesu hydratacji ważna jest temperatura roztworu wodnego z mineralizatorami. Nie powinna być niższa niż 15 ° C. Aby ustawić wymaganą temperaturę w zimnych porach roku, woda jest podgrzewana lub utrzymywana w ogrzewanym pomieszczeniu. Chemiczne podgrzewanie wody jest również możliwe, gdy jest stosowany jako mineralizator CaCl2.

Gęstość arbolitu

Zgodnie z celem materiał jest warunkowo podzielony na 2 typy:

• izolacja cieplna;
• konstrukcyjny.

Czynnikiem decydującym jest gęstość produktu. Uważa się, że bloki o gęstości do 500 kg / m³ nie nadaje się do stosowania jako część konstrukcji wsporczych. Ale mogą być stosowane do izolacji termicznej podczas budowy ścian zewnętrznych w budynkach, w których obciążenie dachu lub podłogi jest postrzegane przez kolumny lub inne elementy.

Typowe wartości bloków konstrukcyjnych to wartości gęstości od 550 do 700 kg / m3. Możesz jednak kupić produkty o gęstości do 850 kg / m3. Zbyt wysokie wartości wskazują na dobrą nośność elementów, ale gorszą pod względem właściwości termoizolacyjnych. Gęstość materiału jest mierzona przy stałej masie, gdy urządzenie przestaje tracić wilgoć.

Ściany wykonane z odlewanego arbolitu mogą mieć gęstość około 300 kg / m3, ale pod względem nośności nie są gorsze niż ściany wykonane z kamieni o gęstości 550 kg / m3.

Siła bloków arbolitowych

Nośność bloków charakteryzuje się ich wytrzymałością na ściskanie. Zgodnie z wynikami testu produktom można przypisać markę i klasę wytrzymałości na ściskanie. Zasadniczo są one związane z gęstością materiałów.

Podobnie jak w przypadku produktów z ciężkiego betonu, marką jest średnia wartość według wyników badania partii próbek. Klasa charakteryzuje się gwarantowaną wytrzymałością, 95% próbek musi odpowiadać klasie.

W przypadku prawdziwych testów z dobrą próbką związek między marką a klasą poprzez współczynniki konwersji jest nieprawidłowy. W tym przypadku różnica między marką a klasą może świadczyć o kulturze produkcji w przedsiębiorstwie. Im mniejsza różnica, tym wyższa organizacja produkcji. W praktyce krajowej produkcja bloków arbolitowych jest uwzględniana przy użyciu współczynników zmienności. W przypadku produktów pierwszej kategorii jakości dopuszczalna jest wartość 18%, a najwyższa - 15%.

W murze niewielki rozmiar produktów sprawia, że ​​pojęcie elegancji nie ma sensu. Kupując duże kamienie murarskie, które są blokami arbolitowymi, warto preferować produkty o przypisanej klasie.

Do budowy ścian nośnych jednopiętrowych budynków o wysokości do 3 m dozwolone jest stosowanie bloków klasy B 1.0. Do wyższych ścian potrzebne są elementy klasy B 1.5. W przypadku budynków 2– 3-piętrowych stosować bloki klas B 2.0 i B 2.5.

Wytrzymałość drewna betonowego na ściskanie jest typowa dla betonu komórkowego. Ważną różnicą jest wytrzymałość na zginanie bloków, która wynosi od 0,7 do 1,0 MPa. Moduł sprężystości elementów może dochodzić do 2300 MPa. Takie wartości sprawiają, że arbolit jest wyjątkowy wśród betonu komórkowego. Jeśli w przypadku pianobetonu i betonu komórkowego istnieje duże prawdopodobieństwo pękania, to w przypadku arbolitu problem ten nie jest tego wart.

Przewodność cieplna betonu drzewnego

Przewodność cieplna betonu z drewna jest jednym z kluczowych parametrów.

Rośnie wraz ze wzrostem gęstości w następującym postępie:

Zalecana przez GOST grubość otaczających konstrukcji wykonanych z drewnianego betonu w umiarkowanych szerokościach geograficznych wynosi 38 cm, ale ściany o tej grubości są rzadko wznoszone. W praktyce na ścianach budynków mieszkalnych bloki o wymiarach 500 × 300 × 200 mm układa się płasko w rzędzie. W połączeniu z dekoracją wewnętrzną i zewnętrzną wystarcza to do utrzymania komfortowej temperatury w pomieszczeniach bez problemów z kondensacją.

Dodatkowa izolacja termiczna jest często przeprowadzana przy użyciu systemów ciepłego tynku o grubości 1,5-2 cm z dodatkiem perlitu. W nieogrzewanych lub okresowo ogrzewanych pokojach (łaźniach) często stosuje się układanie bloków na krawędzi.

Absorpcja wilgoci w betonie drzewnym

Charakterystyka arbolitu wskazuje na stopień absorpcji wody do 85% w przypadku bloków termoizolacyjnych i do 75% w przypadku elementów konstrukcyjnych. Wartości te należy zrozumieć. Struktura bloku składa się z różnych zrębków sklejonych ze sobą kamieniem cementowym. Są one zorientowane losowo.

Woda wylana na powierzchnię bloku przepływa przez nią swobodnie. Oczywiście podczas zanurzania woda jest w stanie wyprzeć dużą ilość powietrza zawartego w urządzeniu. Jeśli urządzenie zostanie wyciągnięte z wody, woda wypłynie, a kamień cementowy szybko wyschnie.

Bloki arbolitowe znajdujące się w środowisku naturalnym, na przykład w ścianie domu, w rzeczywistości nie gromadzą wilgoci z otaczającego powietrza. Wynika to z bardzo niskiej wilgotności sorpcji materiału, ponieważ zmineralizowane zrębki i cement są materiałami niehigroskopijnymi i lekko zwilżalnymi. To właśnie spowodowało popularność wykorzystania materiału do budowy wanien.

Jeśli wylejesz wodę na niedokończoną ścianę wykonaną z drewnianego betonu z zewnątrz, istnieje szansa, że ​​zobaczysz ją w środku. Dlatego materiał nie jest używany bez dekoracji elewacji. W przypadku betonu drewnianego zaleca się wykończenie zaprawami sztukatorskimi lub montaż systemów podwieszanych fasad.

Mrozoodporność

Stopniowe niszczenie produktów podczas zamrażania i rozmrażania następuje w wyniku rozszerzania się zamrażania wody w pustkach. Im więcej wody zawierają, tym mniej cykli zamrażania - rozmrażania jest w stanie wytrzymać materiał bez zniszczenia.

Niska absorpcja wilgoci zapewnia arbolitowi dobrą odporność na zamarzanie. Minimalna wartość to F25 i osiąga F50. Ochrona drewnianego betonu przed bezpośrednim działaniem wilgoci, poprawia rzeczywistą mrozoodporność materiału w konstrukcji. Ponadto istnieją rzeczywiste przykłady działania budynków wykonanych z drewna betonowego przez 7-10 lat bez uszkodzenia ścian. I mówimy o ścianach, które nie są chronione przed wpływem zewnętrznych czynników środowiskowych.

Kurczenie się materiału

Uważa się, że arbolit nie jest całkowicie podatny na kurczenie się. Ale małe procesy skurczu są wciąż obecne w pierwszych miesiącach. Zasadniczo zatrzymują się nawet na etapie dojrzewania bloku w produkcji. Bezkrytyczne zmniejszenie wielkości bloku (o 0,4 - 0,8%) jest możliwe po ułożeniu bloków w strukturze.

Pewne obniżenie wysokości bloków może nastąpić pod ciężarem nakładających się elementów, sufitów i konstrukcji dachowych. Aby uniknąć problemów z wykończeniem, nie zaleca się wykonywania tynkowania w ciągu pierwszych 4 miesięcy po zakończeniu głównego kompleksu prac.

Odporność ogniowa drewnianych bloków betonowych

Pod względem odporności ogniowej bloki arbolitowe mają następujące parametry:

• grupa palności - G1, tj. jest to materiał niepalny;
• grupa palności - B1, materiał trudnopalny;
• zdolność wytwarzania dymu - D1, materiał o niskiej emisji dymu.

Izolacja akustyczna

Pod względem pochłaniania hałasu bloki arbolitu przewyższają materiały takie jak cegła i drewno. Współczynnik pochłaniania hałasu bloków arbolitowych wynosi 0,17 - 0,6 w zakresie akustycznym od 135 do 2000 Hz.

Paroprzepuszczalność

Arbolit to materiał oddychający; jego paroprzepuszczalność wynosi do 35%. Dlatego w domach zbudowanych z tego materiału nie ma wilgoci, a mikroklimat jest wygodny zarówno w zimnie, jak iw ciepłym sezonie.

Wady bloków arbolitowych

Bez względu na to, jak dobry jest arbolit, wady tego materiału są nadal warte poznania i rozważenia.

Kilka wątpliwych momentów może wstrząsnąć determinacją budowniczego:

Zalety bloków arbolitowych

Ci, którzy zdecydują się na technologię arbolitową, powinni zainspirować się jej wieloma zaletami:

Wypełnij ankietę:

Będziesz zainteresowany

Jakich bloków lepiej użyć do budowy domu

Plusy i minusy budynku z bloczków z betonu komórkowego

Jaka jest różnica między gazobetonem a pianobetonem - porównanie zalet i wad

Bloki z pianobetonu - ich zalety, wady, kryteria wyboru i wskazówki dotyczące użytkowania

Niedobory bloczków z betonu komórkowego i deklarowane właściwości