Jakie rury wybrać do ciepłej wody podłogowej
Naprawa rurociągu ułożonego pod jastrychem lub wewnątrz konstrukcji ramy jest złożoną procedurą. Dlatego pytanie, którą rurę wybrać do ciepłej podłogi, jest zawsze istotne. Biorąc pod uwagę, że zakres rur do ogrzewania podłogowego jest wystarczająco szeroki, wskazane są kryteria wyboru.
Wymagania dotyczące rur do ogrzewania podłogowego
Teoretycznie każdy rurociąg nadaje się do transportu niezbyt gorącego chłodziwa. Nawet złożony z różnych skrawków. Ale w przypadkach, w których wycieki są poważną stratą pieniędzy, niezawodność staje się decydującym wymogiem. Jest to abstrakcyjna, jak długowieczność, koncepcja obejmująca cały szereg cech. Dlatego najprostszym i najbardziej oczywistym zaleceniem jest stosowanie tylko specjalnie zaprojektowanych rur.
Odporność na temperaturę
Odporność na temperatury, konieczna nawet biorąc pod uwagę fakt, że wykładziny podłogowe nie nagrzewają się powyżej 35 ° C. W każdym przypadku do ogrzewania należy stosować materiały odporne na ciepło do 90 ° i więcej. Wynika to nie tylko z szczytowych wartości temperatury, ale także z ciągłości ekspozycji. Struktura materiałów nieprzeznaczonych do tego krystalizuje, jeśli jest trwale podgrzana do zaledwie 30-40 ° i zapada się.
Wytrzymałość mechaniczna
Rury muszą mieć wytrzymałość mechaniczną wystarczającą do utrzymania ciśnienia wewnętrznego, ciężaru jastrychu betonowego, różnych odkształceń i erozyjnego działania wody. Z reguły ciśnienie w systemach grzewczych domów prywatnych nie przekracza 2 atm., Ale rura musi wytrzymać co najmniej 6 atm. Ten wskaźnik obejmie prawie każde obciążenie.
Obojętność chemiczna
Bezwładność chemiczna, w tym odporność na tlen, korozja elektrochemiczna, składniki chłodziwa, a także agresywnie alkaliczne środowisko utworzone przez cement.
Wystarczająca długość rury
Długość pojedynczego odcinka rury powinna być wystarczająca do ułożenia osobnego obwodu. Jest to być może główny powód, dla którego stal prawie nigdy nie jest tutaj stosowana, nawet ze stali nierdzewnej. Każde połączenie jest „słabym ogniwem” pod względem wytrzymałości i obojętności chemicznej. Ponadto narusza gładkość wewnętrznej powierzchni rurociągu, zmniejszając jego przepuszczalność, zwiększając straty hydrauliczne.
Dlatego rura przeznaczona do ogrzewania podłogowego jest najczęściej sprzedawana w długich odcinkach zwiniętych w cewki.
Opcje układania konturów rur
Jakość materiałów i komponentów
Jakość materiałów i komponentów, potwierdzona certyfikatami, nazwa producenta, recenzje klientów. Oczywiście nikt nie jest bezpieczny przed podróbkami. Ale znana europejska marka z pewnością będzie bardziej niezawodna niż „left noname”. Chociaż możesz samodzielnie przetestować rurę, poddając ją ekstremalnym obciążeniom.
Zamienność, zgodność okuć z przyjętymi normami
Nieznany mały producent nie będzie w stanie nasycić ich rynkiem. Kupno taniej fajki, choć dobrej, to tylko połowa sukcesu. Bez wysokiej jakości okuć, których nie można wymienić, jest całkowicie bezużyteczny.
Innym znaczącym niuansem jest dyfuzja tlenu.SNiP 2.04.05-91 bezpośrednio mówi, że rurociąg systemu grzewczego musi zawierać warstwę antydyfuzyjną (barierę tlenową), która zapobiega przedostawaniu się powietrza do systemu. Mówimy o rurach polimerowych - plastikowych (metalowo-plastikowych), polipropylenowych, polietylenowych.
Jednak przeciwnicy tego twierdzenia przedstawiają swoje argumenty. Na przykład, że nawet w zamkniętym układzie pojawienie się tlenu jest nieuniknione. Dlatego ważniejszym zadaniem jest jego skuteczna eliminacja. Bezpiecznym i niezawodnym sposobem jest instalacja otworów wentylacyjnych i (lub) odgazowywaczy. Możesz również dodać dodatki higroskopijne - toksyczną hydrazynę lub siarczyn sodu, ale ich zawartość musi być kontrolowana.
Ważne: przewodność cieplna jest również parametrem kontrowersyjnym. Staje się kluczowy tylko wtedy, gdy potrzebne jest szybkie nagrzewanie, występuje znaczna utrata ciepła lub obszar usuwania ciepła jest niewystarczający.
Jakiego rodzaju rury lepiej użyć do ciepłej podłogi
Oczywiście uniwersalne ogrzewanie podłogowe nie istnieje, a każdy typ rur wyróżnia się własnymi cechami. Dobrym sposobem na zaoszczędzenie pieniędzy bez ryzyka, jest dokonywanie świadomych wyborów. Ponadto praktycznie teraz nie brakuje, a wszystkie informacje są własnością publiczną.
Rury miedziane
Miedź jest ogniotrwałym metalem nieżelaznym używanym do produkcji rurociągów od ponad tysiąca lat. Trwałość tych produktów została od dawna potwierdzona i praktycznie nie powoduje sporów. Do montażu nowoczesnych ogrzewanych podłóg stosuje się rury miedziane w czystej postaci lub w powłoce z PVC.
Rura miedziana
Rury miedziane pokryte PCW są specjalnie zaprojektowane do tego celu i, z pewnymi zastrzeżeniami, spełniają wszystkie wymagania. Jednak ostatnio, ze względu na dostępność materiałów polimerowych, walcowanie miedzi traci popularność. Ale to nie umniejsza ich zalet.
Rura miedziana w osłonie z PVC.
Co więcej, łączna cena miedzianego ogrzewania podłogowego stanowi dwukrotność lub trzykrotność kosztu systemów wykonanych z innych materiałów. Na przykład z polipropylenu lub polietylenu. Rury miedziane mają jednak wady, które często wprowadzają konsumenta w błąd bardziej niż cenę.
Zalety rury miedzianej
- odporność na ciągłe, dyskretne lub nagłe narażenie na wysokie temperatury i promieniowanie UV;
- odporność na korozję tlenową z powodu tworzenia filmu tlenkowego (patyna);
- wytrzymałość na wytrzymanie ciśnienia, w zależności od średnicy, do 80 atm;
- gładkość powierzchni wewnętrznej (pod warunkiem prawidłowego montażu);
- łatwość przetwarzania, stylizacja;
- prostota i niezawodność połączeń - zaciskanie lub lutowanie (spawanie jest możliwe, ale w tym przypadku nie jest zalecane);
- długość rury (wyżarzonej) we wnęce z reguły wystarcza do bezproblemowego układania ukrytych odcinków;
- odporność na wpływ podłoża cementowego i naprężenia mechaniczne (ograniczone, tylko jeśli istnieje osłona ochronna);
- wysoka przewodność cieplna, nawet w skorupie;
- nieprzepuszczalność dla dyfuzji tlenu;
- elastyczność (do „wyżarzania”), zapewniająca minimalny promień gięcia;
- rozpowszechnienie, „standardowe” składniki;
- bezpieczeństwo środowiska, właściwości antyseptyczne.
Wady walcowania rur miedzianych
- wysoki stopień zniszczenia z powodu korozji elektrochemicznej;
- słaba odporność na silnie kwaśne lub zasadowe środowiska, na przykład dodatki amoniaku w płynie chłodzącym;
- niska odporność na erozję i inne obciążenia mechaniczne przy niewłaściwym montażu.
Pomimo powagi czynniki te są równoważone przez zgodność z zasadami instalacji i eksploatacji. Na przykład nie można używać zbyt twardej lub miękkiej wody, żadnej chemii, dokować miedzi ze stalą lub cynkiem. Ponadto metalowe rurociągi, w tym miedź, muszą być uziemione, a tlen z nich usunięty.
Ciepła podłoga wykonana z rury miedzianej.
Uwaga: w Europie i Ameryce Północnej stal nierdzewna i miedź są najpopularniejszymi materiałami na systemy grzewcze. W tym wodne ogrzewanie podłogowe.
Rury z tworzywa sztucznego
Rura metalowo-plastikowa jest „warstwą” złożoną z 3 warstw. Jego rdzeniem jest folia aluminiowa o grubości 0,3-0,5 mm. Wzmacnia strukturę, ułatwia tworzenie zakrętów i zapobiega dyfuzji tlenu.
Urządzenie to plastikowa rura.
Wewnętrzne i zewnętrzne warstwy są polimerem odpowiedzialnym za szczelność i sztywność przestrzenną rury. Może być wykonany ze zwykłego, usieciowanego lub żaroodpornego polietylenu. Ustalenie, które rury są lepsze dla ciepłej podłogi, często oznacza dwie ostatnie opcje.
Dzięki dobrym właściwościom rur metalowo-plastikowych montażem można się posługiwać nawet bez specjalnych umiejętności i sprzętu. Potrzebujesz jedynie ogólnego wyobrażenia o tym procesie, piły do metalu i pary kluczy nastawnych.
Zalety rurociągu z metalu
- niska cena;
- deklarowany okres użytkowania do 50 lat (z zastrzeżeniem zasad instalacji i eksploatacji);
- odporność na ogrzewanie do 90 ° C (krótkotrwale) przy ciśnieniu wody do 6-8 atm;
- odporność na wszystkie rodzaje korozji;
- higiena, bezpieczeństwo, estetyka;
- siła połączona z elastycznością;
- prostota przetwarzania i instalacji;
- gładkość wewnętrznej powierzchni;
- brak przewodnictwa elektrycznego;
- brak dyfuzji tlenu;
- długość całego „bata”, w większości przypadków wystarczająca do bezproblemowego układania ukrytych obszarów;
- mały promień gięcia równy 6-8 średnicom rur i zachowanie uzyskanego kształtu.
Wady rurociągu metal-plastik
- wysoki współczynnik rozszerzalności cieplnej, który zmniejsza niezawodność połączenia tulei zaciskowej i powoduje tarcie o ciała stałe (na przykład jastrych);
- koszt wyposażenia;
- koszt narzędzia do wykonania niezawodnych połączeń zaciskanych;
- duża zależność okresu użytkowania od kombinacji temperatury, ciśnienia i częstotliwości ich uderzenia;
- brak odporności na promieniowanie UV, wysokie temperatury (przekroczenie deklarowanych wartości);
- niedopuszczalność ekscesów, złamań;
- niska przewodność cieplna.
Wydaje się, że lista niedociągnięć podważa zasadność zastosowania metalowego plastiku. Jednak zgodność z zasadami instalacji i obsługi w większości przypadków zmniejsza ich znaczenie. Ponadto niektóre negatywne czynniki mogą stać się neutralne.
Na przykład - niska przewodność cieplna, dzięki której konieczne jest zmniejszenie natężenia przepływu, zwiększenie średnicy rury, zwiększenie temperatury wody. Taki rurociąg nie powoduje hałasu, a nawet niezbyt mocna pompa może poradzić sobie z cyrkulacją.
Ciepła podłoga wykonana z plastikowej rury.
Rury z polipropylenu
Polipropylen jest mniej gęstym i elastycznym polimerem niż polietylen, więc rurociąg jest z niego grubszy. Wpływa to na wszystkie właściwości rur polipropylenowych, przez co są mniej odpowiednie do ogrzewania podłogowego. Jednak modyfikacje żaroodporne (PPB, PPR, PPRC), wzmocnione włóknem szklanym lub ciągłą warstwą przeciwtlenową, są z powodzeniem stosowane do montażu systemów grzewczych. Tak czy inaczej, produkty te są popularne w Rosji.
Rury z polipropylenu.
Zalety rurociągu polipropylenowego
- cena, dostępność;
- prostota, niezawodność instalacji, dokowanie (lutowanie lub klejenie);
- odporność na wpływ temperatury do 90 ° (krótkotrwały, tylko dla typów PPB, PPR, PPRC, nie niższy niż druga klasa);
- odporność na wszystkie rodzaje korozji;
- obojętność chemiczna (warunkowa, z wyłączeniem, na przykład, silnych środków utleniających);
- żywotność do 50 lat (przy prawidłowym użyciu);
- siła (ograniczona);
- bezpieczeństwo, estetyka, dielektryk;
- brak dyfuzji tlenu (dla modeli, których konstrukcja zawiera barierę tlenową);
- niewielka chropowatość powierzchni wewnętrznej (przy prawidłowym połączeniu).
Wady z polipropylenu
- wyraźna zależność trwałości od czasu ekspozycji na temperatury szczytowe i wysokie ciśnienie;
- ograniczona długość odcinków bezszwowych ze względu na rozmiar rury (zwykle nie przekracza ona 4 m), a także niepożądana gięcie;
- ograniczenie przejścia rurociągu w złączach;
- znaczna rozszerzalność cieplna, zwiększające obciążenia w miejscach kontaktu z ciałami stałymi;
- najniższa przewodność cieplna wszystkich rodzajów rur stosowanych w systemach grzewczych;
- intensywna penetracja (dyfuzja) tlenu przez ściany w większości modeli rur PP;
- szybkie starzenie z obfitym nasyceniem chłodziwa tlenem i wysoką temperaturą;
- brak odporności na promieniowanie UV, mróz, uszkodzenia mechaniczne, a także temperatury przekraczające dopuszczalne wartości.
Warto dodać, że rury polipropylenowe, przynajmniej niewzmocnione, zginają się dość łatwo (po podgrzaniu do 100-140 °). Ale producenci z reguły nie mówią o tym, ponieważ takie zakręty pogarszają właściwości produktu. W tym przypadku na przykład ścianka rury staje się cieńsza, przekrój zmniejsza się, chropowatość wzrasta, a zniszczenie materiału jest prawdopodobne.
Pomimo zalet polipropylenu jego wady są tak poważne, że materiał ten praktycznie nie jest stosowany do ogrzewania podłogowego. Chociaż w małych pokojach - łazienkach, kuchniach, korytarzach - nie ma oczywistych przesłanek do odmowy. Ale nie ma też przewagi nad innymi rodzajami rurociągów.
Rura karbowana ze stali nierdzewnej
Rury karbowane ze stali nierdzewnej są żebrowanymi produktami wykonanymi z cienkiej blachy (0,3-0,5 mm) ze stali nierdzewnej. Mogą być wyżarzane lub nieżelowane, co wpływa na elastyczność i koszt (te pierwsze są lepsze i droższe). Służą do zaopatrzenia w ciepłą, zimną wodę, a także do montażu systemów grzewczych. W szczególności nadają się do ogrzewania podłogowego.
Ciepła podłoga wykonana z rur falistych.
Rury karbowane w osłonie z polietylenu są dodatkowo chronione przed zewnętrznymi agresywnymi wpływami.
Rura karbowana ze stali nierdzewnej w osłonie z polietylenu.
Rury karbowane ze stali nierdzewnej umożliwiają szybkie i niezawodne połączenia dzięki specjalnym złączkom.
Złączki do rur karbowanych ze stali nierdzewnej.
Zalety falistej rury ze stali nierdzewnej
- nieograniczona żywotność i odporność na wszystkie rodzaje korozji;
- obojętność chemiczna (przy braku tlenu, innych silnych utleniaczy i zasad);
- odporność na wysokie temperatury (do 100 ° C) przy ciśnieniu do 15-17 atm. przez długi czas (żywotność);
- krótkotrwała odporność na obciążenia szczytowe - do 50 atm. lub 200 ° C;
- nieprzepuszczalność dla dyfuzji tlenu;
- odporność na promieniowanie UV i kontakty zewnętrzne (w skorupie);
- odporność na rozmrażanie;
- wysoka przewodność cieplna;
- minimalna rozszerzalność cieplna;
- łatwość instalacji, niezawodne połączenia;
- mały promień gięcia (3-4 średnice rur);
- bezużyteczność specjalnego sprzętu;
- długa rura w zatoce;
- niska chropowatość powierzchni;
- cena jest średnio o połowę mniejsza niż miedzi.
Wady falistych rur ze stali nierdzewnej
- niska odporność na korozję elektrochemiczną;
- niedopuszczalność zagnieceń, ekscesów.
Odporność na korozję tego typu rur jest zachowana, pod warunkiem, że chłodziwo nie zawiera tlenu, brudu, szlamu i aktywnych dodatków, inne metale nie są częścią systemu, a sam system jest jakościowo uziemiony lub całkowicie izolowany.
Wymienione czynniki są na ogół oczywiste i wynikają z właściwości stali nierdzewnej jako stopu. Jednak materiał nie zyskał jeszcze dużej popularności, najwyraźniej z powodu dużej konkurencji. Od początku dystrybucji w Rosji (lata dziewięćdziesiąte XX wieku) pojawiło się niewiele recenzji tego rodzaju rurociągów. Większość z nich jest pozytywna, ale są też negatywne.
Rury z polietylenu usieciowanego PEX
Jest to duża klasa produktów, która obejmuje na przykład dobrze znany trójwarstwowy metalowy plastik. Ale rura wykonana z usieciowanego polietylenu może składać się tylko z dwóch lub nawet jednej warstwy. Rzeczywiście, głównym obciążeniem jest polietylen, a warstwa pośrednia pełni ważną, ale mimo to funkcję pomocniczą. Zapobiega dyfuzji tlenu i może nie być metaliczny, ale polimerowy. Tylko polimer tutaj jest wyjątkowy - EVOH.
Urządzenie wykonane jest z usieciowanego polietylenu.
Usieciowany polietylen różni się od zwykłego polietylenu (PE) bardziej trwałą, odporną na ciepło strukturą, wzmocnioną poprzecznymi wiązaniami międzycząsteczkowymi. Zszyj go na cztery sposoby, aby oznaczenie rury mogło wyglądać jak „PEX-a”, „-b”, „-c” lub „-d”. Na początku wieku oznaczali po prostu „PEX”. Najdroższą i warunkowo wysokiej jakości modyfikacją jest PEX-a, najpopularniejsza - b, a także najtańsza i prawdopodobnie niebezpieczna dla zdrowia - c, d. Na przykład w Unii Europejskiej stosowanie rurociągu PEX-c jest zabronione.
Rodzaj rury | proces szycia | Minimalna gęstość usieciowania |
---|---|---|
Pex-a | Nadtlenek | 75% |
Pex-b | Silane | 65% |
Pex-c | Promieniowanie | 60% |
Pex-d | Azotowy | 60% |
Jednak w zamkniętych systemach grzewczych toksyczność polietylenu nie odgrywa żadnej roli, ponieważ czynnik chłodzący jest czasem toksyczny. Ważniejszym punktem jest fakt usieciowania, który nie zawsze jest niezawodny. Chociaż sprawdzenie nie jest trudne, należy trzymać produkt w piekarniku o temperaturze 120-150 ° C przez 10-20 minut. Materiał jakościowy w ogóle się nie zmieni, a zwykły polietylen stopi się.
Biorąc pod uwagę stosunek ceny do jakości, PEX są najlepszymi rurami do podłogi z ciepłą wodą. Co więcej, w takich systemach rurociąg działa z reguły w trybie oszczędzania. Oznacza to, że temperatura wody wynosi nie więcej niż 45-50 ° C i ciśnienie nie przekracza 2-2,5 atm. Ujawniono tu wszystkie zalety usieciowanego polietylenu, zwłaszcza dwu- lub trójwarstwowego.
Zalety rur PEX
- deklarowany okres użytkowania - do 50 lat (w zależności od wymagań instalacyjnych i eksploatacyjnych);
- długa (w okresie użytkowania) odporność na umiarkowanie wysoką temperaturę przy ciśnieniu do 5-6 atm;
- krótkotrwała odporność na wartości szczytowe - do 95 ° C i 15 atm;
- odporność na prawie wszystkie rodzaje korozji (z wyjątkiem działania silnych utleniaczy, zasad, skoncentrowanych węglowodorów);
- odporność na promieniowanie UV;
- przewodność cieplna wystarczająca dla podłogi izolowanej cieplnie;
- brak przewodnictwa elektrycznego;
- siła połączona z elastycznością i utrzymaniem danego kształtu;
- szybki, prosty i niezawodny montaż za pomocą połączeń zaciskanych lub zaciskanych;
- długość pojedynczego elementu we wnęce, wystarczająca do bezproblemowego układania na dużych obszarach;
- niska chropowatość powierzchni, wysoka przepuszczalność wody;
- cena niektórych podgatunków rury jest 10 razy niższa niż cena miedzi.
Wady usieciowanej rury z polietylenu
- szybka awaria w przypadku naruszenia zasad działania (zastosowanie nieodpowiedniego chłodziwa, zbyt wysokiej temperatury i ciśnienia);
- znaczne wydłużenie termiczne, zwiększające obciążenie w miejscach tarcia;
- niedopuszczalność związków „monopolizujących”;
- koszt narzędzia dla połączeń zaciskanych;
- stosunkowo duży promień gięcia równy 8-10 średnic rury;
- intensywność dyfuzji tlenu przez ściany (w przypadku modyfikacji jednowarstwowych).
Warto zauważyć, że z reguły tylko produkty znanych dużych producentów wykazują deklarowane właściwości. Na podstawie własnego doświadczenia, metodą prób i błędów, ustawiają wszystkie niezbędne parametry do zautomatyzowanej produkcji. Na przykład stosunek składników, przedziały czasowe, tryby temperatury i ciśnienia. Małe firmy („noname”) z reguły nie przeciwstawiają się konkurencji, martwiąc się o jakość. Taka produkcja nie jest jednak najłatwiejsza.
Pomimo znaczenia niedociągnięć są one głównie warunkowe. Na przykład rura dwu- lub trójwarstwowa, taka jak PEX-Al-PEX lub PEX-EVOH, nie jest dużo droższa niż jednowarstwowy PEX. Jednak warstwa przeciwtlenowa daje poważny efekt, chroniąc zarówno sam polietylen, jak i metalowe elementy układu. Inne wady technologii można obejść, przestrzegając zasad i zaleceń dotyczących instalacji i obsługi. Na przykład używaj tylko połączeń zaciskanych, chroń końcowe części rurociągu (punkty zagięcia) miękkimi uszczelkami itp.
Ciepła podłoga wykonana z rur polietylenowych usieciowanych PEX.
Uwaga: możesz sprawdzić wytrzymałość rury, próbując ją złamać lub złamać. Wiarygodna próbka najprawdopodobniej nie może zostać złamana rękami.
Rury z polietylenu odporne na wysokie temperatury PE-RT
Żaroodporny polietylen (PE-RT) to polimer różniący się od zwykłego polietylenu bardziej rozgałęzionymi wiązaniami między cząsteczkami. Nie jest usieciowany, ponieważ tutaj wiązania te powstają podczas syntezy. Dlatego są bardziej jednolite niż na przykład w materiale PEX-c, ale mniej stabilne niż w PEX-a (lub „b”).
Urządzenie z rury z polietylenu PE-RT.
Zalety rurociągu PE-RT
- dostępność (1,5-2 razy tańsza niż wysokiej jakości PEX);
- odporność na ciepło ograniczona zestawem warunków pracy - do 90 ° przy 4-5 atm., do 60 ° przy 7-8 atm;
- trwałość podczas pracy w trybie oszczędzania;
- Odporność na promieniowanie UV
- łatwość instalacji, przetwarzania;
- wystarczająca długość rury we wnęce;
odporność na prawie wszystkich - rodzaje korozji (gorsze niż PEX);
- siła (gorsza niż PEX);
- gładkość powierzchni.
Wady PE-RT
- nieprzewidywalna awaria w przypadku niezgodności z zalecanymi trybami
- temperatura i ciśnienie;
- intensywna dyfuzja tlenu;
promień gięcia równy 10-12 średnic rury; - znaczne rozszerzenie (wydłużenie) po podgrzaniu;
Oczywiście, jeśli chodzi o fakt, że PE-RT jest nieco gorszy niż PEX, produkty tego samego producenta są w przybliżeniu równe w swojej klasie. Tutaj możesz wyróżnić wskaźnik, który czasem staje się decydujący - cenę. Biorąc pod uwagę, że okucia są takie same (przynajmniej „tuleje przesuwne”), oszczędności będą znaczne. Chociaż fakt ten zależy przede wszystkim od ilości pracy.
Ciepła podłoga wykonana z rury PE-RT.
Na co zwrócić uwagę przy wyborze rury do ciepłej podłogi
Przede wszystkim należy wyobrazić sobie warunki do układania i użytkowania przyszłej ciepłej podłogi w szerokim znaczeniu. Na przykład nasilenie zimy, utrata ciepła w domu, powierzchnia lokalu, instalacja systemu grzewczego, rodzaj podłogi. Węższe i bardziej szczegółowe punkty zależą od tych parametrów. W tym - temperatura, ciśnienie, długość obwodu itp. A charakterystyki elementów systemu grzewczego zależą od tych wartości.
Na przykład, jeśli zamiast jastrychu planowana jest struktura ramy, efekty na rurociągu będą łagodniejsze. Dlatego osłona ochronna rury jest opcjonalna. Ale wtedy przewodność cieplna staje się bardziej znaczącym czynnikiem, ponieważ przenoszenie ciepła przez powietrze jest mniej skuteczne niż bryła betonu. W takim przypadku warto rozważyć rurę falistą z miedzi lub stali nierdzewnej.
Jeśli planowana jest budowa jastrychu na ciepłej podłodze, w tym przypadku najczęściej stosuje się rury metalowo-plastikowe.
Wybierając rurę do ciepłej podłogi, zaleca się zwrócenie uwagi na następujące główne parametry:
- wytrzymałość wyrażona w zalecanym i maksymalnym dopuszczalnym ciśnieniu w układzie;
- odporność na ciepło, wskazana również w zalecanych i maksymalnych wartościach;
- deklarowany przez producenta okres użytkowania, a także jego związek z trybem pracy;
- przewodność cieplna;
- przewodnictwo elektryczne;
- odporność na dyfuzję tlenu, wyrażona w obecności warstwy przeciwtlenowej (tylko w przypadku polimerów);
- aktywność chemiczna i żrąca, wyrażona w wykazie substancji, z którymi należy wykluczyć kontakt;
- specyfikacja instalacji;
- reputacja producenta.
Ostatni punkt często staje się kluczowy, ponieważ nawet najdokładniejsze obliczenia rozbiją się na materiały niskiej jakości. A czasem nie można określić jakości. Zatem nazwa producenta jest jedynym wskaźnikiem potwierdzającym wiarygodność informacji o cechach produktów i uzasadniającym stosunek ceny do jakości.
Duże firmy, które od dawna działają na rynku, dbają o swoją reputację, dają gwarancję, dbają o dostępność certyfikatów jakości i bezpieczeństwa produktów. Na przykład marki takie jak Rehau, Valtec, Fado, Icma, Uponor, Tece, Ekoplastik, Kan i Aquapex są certyfikowane w Europie i, co najważniejsze, od dawna cieszą się dobrą opinią.