Zrób to sam izolację ścian piankowym tworzywem sztucznym - szczegółowe instrukcje
Po przeczytaniu tego artykułu możesz dowiedzieć się, w jaki sposób łatwiej i szybciej jest ogrzać dom z zewnątrz. Opisuje szczegółowo wszystkie etapy prac nad izolacją termiczną, a także podaje wskazówki dotyczące wyboru odpowiedniego materiału. W szczególności zastanowimy się, jak rozgrzać ściany pianką własnymi rękami. Będzie to kosztować niedrogo, a efekt da bardzo namacalny. Powiemy ci szczegółowo o tej metodzie.
Gotowanie powierzchni ścian
Aby izolacja termiczna okazała się wysokiej jakości i trwała przez długi czas, konieczne jest dobre przygotowanie izolowanej powierzchni. Ten proces jest dość długi i będzie wymagał dużo wysiłku. Ale wynik jest wart wysiłku i czasu.
Jeśli ocieplasz nowy dom, nie musisz wypełniać niektórych punktów.
#1. Pierwszym krokiem jest usunięcie wszystkiego, co może zakłócać pracę z zewnętrznych ścian. Są to rury spustowe, kratki wentylacyjne, klimatyzatory, reflektory i przewody. Jeśli ceglany dom jest dość stary, wówczas na jego fasadzie mogą znajdować się ozdoby gzymsów i okien. Będą musieli poświęcić się, ostrożnie powalając.
#2. W przypadku, gdy na ścianach jest tynk, sprawdzimy go pod kątem wytrzymałości - z grzechotającą powierzchnią. Wszystkie nieprawidłowości i odchylenia sprawdzamy pionową linią, linią lub sznurkiem o wystarczającej długości. Wszystkie błędy zaznaczamy małymi literami, aby nie przegapić żadnej wady. Z reguły przy sprawdzaniu okazuje się, że ściany są dalekie od ideału. Są nie tylko niezbyt równe, ale w niektórych miejscach sztukateria oparta jest na „uczciwym słowie”. Nie podejmuj ocieplenia, jeśli znajdziesz te niedociągnięcia. Najpierw usuń te kawałki tynku, a następnie pracuj za pomocą dłuta, niszcząc przepływy betonu i nadmiar zaprawy między cegłami.
#3. Jeśli fasada została pomalowana farbą olejną, nie może pozostać na niej. W takim przypadku musisz odkleić farbę. Dzięki temu właściwości adhezyjne powierzchni są zmniejszone. Cóż, wszyscy wiedzą o tym, że pleśń musi zostać usunięta bezbłędnie, tłuszcz i rdza, a także osady soli.
#4. Jeśli na ścianach są wystarczająco duże nierówności i pęknięcia (ponad 2 milimetry), należy je zagruntować. W tym celu stosuje się podkład głęboko penetrujący, posługujący się specjalnym pędzlem zwanym makreli. Sprawi to, że będzie działać szybciej i dokładniej. Gdy podkład dobrze wysycha, można zastosować kit cementowy do prac na zewnątrz i pęknięć szpachli.
#5. W przypadku gdy nieprawidłowości są bardzo duże - ponad 1,5 centymetra - najpierw je zagruntujemy. Następnie nakładamy latarnie, na które nakładamy kompozycję tynku.
#6. Ściany są raz pokryte podkładem z cegły, z betonu komórkowego 2 razy. Możesz przykryć dużą szczotką lub wałkiem.
Czasami część komunikacji pozostawia się na powierzchni ściany, przykrywając ją grzejnikiem. Aby ich nie uszkodzić, wbijając kołki do mocowania styropianu, konieczne jest sporządzenie szczegółowego planu ich lokalizacji.
Mocujemy profil początkowy
Po przestudiowaniu projektu obliczamy położenie dolnej granicy ścian, które powinny być izolowane pianką. Teraz bierzemy poziom hydrauliczny, mierząc tę granicę we wszystkich zewnętrznych i wewnętrznych narożnikach domu. Przeciągamy sznur wzdłuż tych punktów.To wzdłuż tej linii musimy ustalić profil początkowy, na którym będzie utrzymywany dolny rząd płyt z materiału termoizolacyjnego. W przeciwnym razie, dopóki klej nie wyschnie, płytki mogą się poruszać.
Rozmiar paska początkowego dobierany jest zgodnie z szerokością naszego izolatora ciepła. Mocujemy go za pomocą gwoździ sześciokątnych 6 mm, umieszczając je co 30 lub 35 centymetrów. Wbijane gwoździe służą jako element rozrywający do kołków, na których należy nosić podkładki. Połączenia pręta początkowego w narożnikach domu są wykonane albo z ukośnym cięciem, albo za pomocą łącznika kątowego. Aby zapobiec deformacji konstrukcji przez wahania temperatury, umieszczamy plastikowe elementy łączące na końcach między profilami podstawy. Znakładające się profile nie są dozwolone.
Aby zapewnić bezpieczeństwo, sprawdzamy poziom mocowania profilu początkowego.
Przyklejamy izolację
Zagnieść klej
Aby klej nie gęstniał zbyt mocno i nie wysychał, należy go stosować przez półtorej godziny lub dwie. Więc robimy odpowiednią ilość mieszanki kleju na miejscu. Aby to zrobić, weź duże plastikowe wiadro i wlej do niego wodę. Następnie powoli wlej do niego klej. Aby zapobiec grudkom, umieść dyszę miksera na siewniku, włącz ją z małą prędkością i mieszaj mieszaninę, aż nie pozostaną grudki. Czekamy 5 minut na pęcznienie kleju, następnie włącz wiertarkę na 2 minuty i wymieszaj. Jeśli po pewnym czasie klej nieco się zagęści, wystarczy go ponownie wymieszać, bez dodawania do wody.
Nałóż klej na płyty piankowe
Zgodnie z technologią izolacji ścian za pomocą pianki z zewnątrz można nałożyć klej na izolację na różne sposoby. Wszystko zależy od tego, jak gładkie są ściany w naszym domu.
Metoda 1 - Stosuje się, gdy spadki powierzchni osiągną 1,5 centymetra. W takim przypadku nałóż mieszaninę kleju na wszystkie strony piankowej płyty, 2 cm od krawędzi. Ta sama grubość (2 centymetry) powinna być warstwą kleju. Aby płyty nie pozostały w tyle w środkowej części płyty, w tym miejscu (o powierzchni 0,5 metra kwadratowego) 5-7 razy równomiernie układa się latarnie o średnicy około 10 centymetrów.
Przykład zastosowania kleju.
Metoda 2 - stosowany, gdy nierówności ścian są mniejsze niż 1 centymetr. Wzdłuż obwodu płytek, a także w ich środkowej części, nakładamy paski kleju o szerokości od 3 do 4 centymetrów. W rezultacie połowa do 60% powierzchni powinna zostać pokryta klejem. Po dociśnięciu izolacji do ściany klej zostanie rozprowadzony i zajmie całą przestrzeń.
Ważne: aby uniknąć zakleszczeń powietrznych, nigdy nie należy utrwalać taśm klejących. Powinny być kropkowane.
Metoda 3 - stosuje się, gdy ściany są prawie równe, a błędy nie przekraczają 5 milimetrów. W tym przypadku uzbrajamy się w specjalną zębatą pacę, nakładając na nie klej na całej podstawie talerzy. Rozmiar zęba grzebieniowego wynosi centymetr na centymetr.
Zasady instalowania izolacji na ścianach
Po nałożeniu kleju nie można się wahać. W ciągu 20 minut wszystkie płytki należy przykleić na miejscu. Najpierw nakładamy płyty styropianowe, nieznacznie odsuwając je od miejsca, w którym trzeba je przykleić. Odległość ta powinna wynosić 2–3 centymetry. Następnie za pomocą reguły budowlanej lub półogrzewacza dociskamy izolację do sąsiednich płyt. Klej, który będzie wystawał z wnętrza pianki i w rogach, należy natychmiast usunąć.
Nakładamy arkusz z przesunięciem i dociskamy go do sąsiedniego.
Prawidłowy montaż każdej płyty piankowej jest sprawdzany za pomocą poziomu. Używamy również linek sterujących i reguły określającej wszystkie odchylenia od płaszczyzny.
Każdy arkusz jest sprawdzany według poziomu.
Płyty należy układać ciasno, w odległości nie większej niż 2 milimetry od siebie. Jeśli pojawią się większe luki, należy je naprawić. Aby to zrobić, weź piankę budowlaną lub długie i wąskie kawałki pianki. W spoinach nie powinno być kleju, a różnica grubości w spoinach jest dozwolona nie więcej niż 3 milimetry.
Ważne: jeśli przesuniesz płytki, dopóki klej nie stwardnieje, mogą się słabo przylegać. Dlatego, gdy konieczne jest usunięcie niektórych niedociągnięć, lepiej wyjąć piec. Po usunięciu z niej warstwy mieszanki kleju, rozprowadzamy świeży klej i ponownie wkładamy arkusz.
Podczas instalowania izolacji pracujemy od dołu do góry, zaczynając od profilu piwnicy. Szczególną uwagę zwracamy na najniższy rząd talerzy, który będzie decydujący. Najłatwiej to zrobić, umieszczając pierwszą i ostatnią płytkę, a między nimi pociągnij za sznur, mocując go na górze arkuszy. Na tym przewodzie odsłonić pozostałe płyty piankowe. Rozłóż następny rząd za pomocą połączeń przesuniętych. Powinien wynosić co najmniej 20 centymetrów. Jednak jeszcze lepiej jest ułożyć rzędy izolacji w szachownicę, tworząc przesunięcie w połowie płyty.
Połączenia pianki powinny się nakładać, w tym celu są sklejone z przesunięciem.
Podczas układania płyt uważnie przyglądamy się, jak ich połączenia odnoszą się do otworów na okna i drzwi. Niemożliwe jest, aby przechodzili wzdłuż tej samej linii pionowej ze zboczami. Optymalnie, jeśli złącze przechodzi albo pod otworem, albo nad nim. Jednocześnie technologia izolacji fasad pianką zapewnia przesunięcie o co najmniej 20 centymetrów.
Istnieje taka opcja: ściana jest wykonana z jednego materiału, a następnie przymocowana jest część innego materiału. Na przykład cegła, płyta OSB lub pianobeton są połączone. Połączenie dwóch sąsiednich płyt izolacyjnych powinno znajdować się co najmniej 10 centymetrów od granicy tych materiałów. A jeśli ściany mają występy lub wgłębienia, które należy zaizolować, miejsca te są również blokowane przez izolator cieplny o nie mniej niż 10 centymetrów.
W rogach domu, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, płytki są połączone zębami, tj. Opatrunkiem. Aby nie tworzyć długiego szwu pionowego powodującego pęknięcia, izolator musi wejść do sąsiedniej ściany. W rogach i na stokach piankowej płyty układa się z marginesem, który powinien umożliwiać ubieranie. Jak tylko klej w rogu zostanie schwytany, wystające nadmiarowe płyty należy odciąć. Aby starannie wyciąć piankę, weź cienki pilnik z częstymi zębami lub szerokim nożem. Konieczne jest cięcie pod linijką lub kwadratem wykonanym z metalu.
W rogach płyty należy zabandażować razem.
Podczas izolowania skarp montujemy blachy izolacyjne w pobliżu otworów okiennych i drzwiowych. Aby to zrobić, potrzebujesz taśmy z pianki poliuretanowej lub sąsiedniego profilu. Jeśli używana jest taśma, jest ona przyklejana bezpośrednio do ościeżnicy. Gdy przylega do niego grzejnik, zostaje ściśnięty, stając się cieńszy o około jedną trzecią. Ogrzewając okno znajdujące się na elewacji, grzejnik jest umieszczany na ramie o 2 centymetry, nie mniej. Wklej wstępnie taśmą poliuretanową cały otwór okna.
Jeśli na ścianie w miejscu izolacji znajduje się szew odkształcalny, powstaje szczelina o wielkości od 1 do 1,2 centymetra. Z wysiłkiem wkładamy opaskę uciskową ze spienionego polietylenu, ściskając ją o jedną trzecią.
Naprawiamy izolację za pomocą kołków
Kiedy klej wyschnie (zwykle dzieje się to po 3 dniach), możesz przejść do ostatecznego zamocowania izolacji. W tym celu stosuje się elastyczne kołki z tworzywa sztucznego z szeroką perforowaną nasadką w kształcie parasola. Są one przymocowane za pomocą gwoździa prowadzącego lub kołka wkręcanego. Gwoździe mogą być metalowe lub plastikowe. Aby zapobiec mostkom zimna, lepiej wybrać opcję z plastikowymi gwoździami. Długość kołka zależy od grubości izolatora ciepła i materiału, z którego wykonane są ściany. Kołek musi mieć 5 centymetrów w betonie, 9 centymetrów w cegle i 12 centymetrów w przypadku bloków komórkowych.
Ważne: nie należy używać kołków z metalowym rdzeniem w środku. Jest to obarczone pojawieniem się mostów zimna.
Naprawiamy tarczę rozporową we wszystkich rogach płyty, a także w środku. Na 1 metr kwadratowy przypada od 6 do 8 kołków. Przy zboczach drzwi i okien, w rogach i przy podstawie elementu mocującego będziesz potrzebował więcej elementów mocujących. Z krawędzi płyt powinny wycofać się o 20 centymetrów.To, ile konkretnie dodatkowych kołków należy wziąć i w jakiej odległości od siebie, aby je naprawić, zależy od kilku czynników. Jest to w szczególności rozmiar arkuszy izolatora cieplnego, rozmiar domu, siła wiatru i jakość kołków.
Przed użyciem łączników wykonujemy dla niego otwory stemplem.
Głębokość wiercenia powinna być o 1 lub 1,5 centymetra większa niż długość kołka.
Po oczyszczeniu otworów z kurzu wbijamy gwoździe dystansowe gumowym młotkiem. Jeśli nie są używane szpilki, ale szpilki, są one wkręcane śrubokrętem. Kołki ustalające nie powinny wystawać znacznie powyżej płaszczyzny izolacji. Odległość ta nie może przekraczać milimetra.
Być może przydadzą Ci się następujące materiały:
- Jak wybrać dziurkacz - kryteria wyboru dziurkacza do pracy domowej lub stałej.
- Jak wiercić beton, metal, płytki i drewno.
Nie zapominaj, że musisz obserwować prostopadłość łączników w stosunku do powierzchni ścian. Od czasu do czasu sprawdzamy, jak mocno trzymają kołki, starając się je oderwać.
Kładziemy warstwę wzmacniającą
Montaż pomocniczej siatki wzmacniającej
Aby zapobiec pęknięciom w rogach otworów okiennych i drzwiowych, w tych miejscach należy przykleić kawałki siatki wzmacniającej o rozmiarze 20 na 30 centymetrów. Ta siatka wzmacniająca jest montowana dokładnie tak samo jak warstwa podstawowa zbrojenia.
Podczas izolowania fasad styropianem w dolnej części, do wysokości dwóch metrów, konieczne jest ułożenie dodatkowej warstwy siatki wzmacniającej. Chroni ścianę przed zniszczeniem.
Zainstaluj perforowane rogi
Aby wzmocnić narożniki domu, a także zbocza i elementy dekoracyjne, stosuje się narożniki z perforacją. Są wykonane z tworzywa sztucznego lub aluminium, a kawałki siatki wzmacniającej są przymocowane do ich krawędzi. Aby naprawić rogi, są one rozmazane klejem (w tym siatką), a następnie dociśnięte szpachelką do izolacji. Wstępnie wycięte rogi. Klej wystający przez siatkę i perforacje musi zostać wygładzony. W narożnikach łączymy profile blisko siebie, przecinając kratkę i półki pod kątem 45 stopni.
Klejony narożnik.
Montaż głównej warstwy wzmacniającej
Gdy dodatkowa warstwa wyschnie, a wszystkie rogi zostaną mocno zamocowane, możesz naprawić główną warstwę zbrojeniową. W tym celu stosuje się specjalną siatkę elewacyjną wykonaną z włókna szklanego. Jest odporny na alkalia i nie rozciąga się. Pasek takiej siatki o szerokości 5 centymetrów może wytrzymać obciążenie do 1,25 kilonewona.
Aby przykleić tę siatkę i chronić izolację termiczną, użyj specjalnego rozwiązania. Nie ma takiego samego składu jak mieszanina klejowa, ale jest przygotowywany w ten sam sposób.
Przed wzmocnieniem płyty piankowe należy przeszlifować. Pozwoli to wyrównać nierówności na połączeniach płyt izolacyjnych. Zmiel pianę tarką i dużym papierem ściernym. Następnie myjemy dokładnie powierzchnię izolacji i nakładamy roztwór warstwą 2 milimetrów.
Siatka wzmacniająca jest cięta na kawałki, których rozmiar odpowiada wysokości ściany. Rozwiązanie nakłada się na powierzchnię ścian pionowo za pomocą warstwy równej szerokości siatki. Aby to zrobić, użyj pacy lub metalowej tarki. Naddatek kleju można usunąć za pomocą pacy zębatej, aby utworzyć rowki. Następnie nakładamy siatkę na ścianę, zagłębiając ją w roztworze i dociskając ją tarką lub gładką szpachelką.
Po wypoziomowaniu siatka nie powinna być widoczna na powierzchni.
Wygładź starannie siatkę od środka do krawędzi. Nadmiar kleju jest rozprowadzany na płaszczyźnie ściany.
Ważne: nie ciągniemy mocno siatki, nie dociskamy jej do izolacji termicznej. Jego miejsce znajduje się pośrodku między ścianą a izolacją.
Po sklejeniu siatki nie czekamy, aż roztwór wyschnie i nałożymy kolejną warstwę, ale jednocześnie pozostawiamy wolną krawędź 10 cm, a jej grubość jest taka sama jak poprzednia - 2 milimetry. Na wolnej krawędzi o szerokości 10 centymetrów nakładamy drugi pasek siatki. Górna warstwa roztworu powinna całkowicie zakrywać siatkę, nie powinna wystawać spod niej. Następnie wszystkie powyższe czynności są powtarzane z drugim paskiem siatki.Paski powinny nakładać się na siebie o 10 centymetrów.
Z niecierpliwością czekamy na jutro, a rano można już wypełnić nierówności kitem. W porządku, że jeszcze nie wyschł całkowicie. Ale jeśli guzy są wystarczająco duże, musisz poczekać na wyschnięcie, a następnie dodatkowo nałożyć warstwę kleju.
Przydatne wskazówki dotyczące izolacji termicznej ścian zewnętrznych za pomocą pianki
#1. Pamiętaj, że izolację ścian z zewnątrz pianką należy wykonywać w temperaturze dodatniej, nie niższej niż 5 stopni i nie wyższej niż 25 stopni. Wilgotność może wynosić nawet 80 procent. Nie wolno wystawiać izolacji na promieniowanie słoneczne, a także pozostawiać na deszczu i wietrze. Dotyczy to wszystkich etapów pracy.
#2. Za pomocą mocnego rusztowania lub rusztowania powinno być możliwe dotarcie do dowolnej części ściany, a także do powierzchni bocznych. Aby ułatwić pracę, rusztowania są montowane 20 lub 30 centymetrów od ścian.
#3. Drzwi i okna zamykamy folią, zabezpieczając taśmą maskującą. Powinieneś także zamknąć wsporniki, komunikację przechodzącą na zewnątrz budynku. Chronimy ślepy obszar i ganek kartonem lub tym samym filmem. Po zakończeniu malowania usuń taśmę.
#4. Jeśli piankowa izolacja na ścianie przez długi czas nie była wzmocniona, zmieni kolor na żółty i zacznie „kurzyć”. Żółknięcie należy oczyścić szmatką.
#5. Jeśli doświadczenie nie wystarczy, zacznij pracę od ściany, która jest najmniej zauważalna. Lub możesz zacząć izolować najprostszą powierzchnię. Stopniowo technologia będzie rozwijana.
#6. W przypadku zawieszenia izolacji na zimę, należy zainstalować warstwy wzmacniające. Attyki i skosy zostaną niezawodnie zamknięte, jeśli zostaną zainstalowane specjalne elementy ochronne wykonane z metalu. Nie zapomnij o pływach okiennych.
#7. Planując pracę, staraj się wykonywać nieprzerwanie wszystkie „mokre” etapy pracy na jednej ścianie. Dotyczy to szczególnie zbrojenia i dekoracji.
W przypadku tej metody izolacji należy stosować tylko odpowiednie materiały. Konieczne jest wzięcie pianki polistyrenowej o gęstości co najmniej 25 kilogramów na metr sześcienny. Nigdy nie przyklejaj go ani siatki do wzmocnienia klejem do płytek. Używaj tylko specjalnych rozwiązań, a następnie izolacja ścian zewnętrznych pianką będzie trwać długo, przyniesie pożądany efekt.
