Wybór kotła gazowego do ogrzewania domu - szczegółowe instrukcje
Indywidualny system grzewczy staje się coraz bardziej rozpowszechniony w naszym kraju: łatwiej jest przejść na niezależne ogrzewanie domu niż inwestować w budowę nowych lub modernizację starych kotłowni. Istnieje kilka sposobów ogrzewania prywatnego domu, ale najbardziej ekonomicznie opłacalne jest zastosowanie kotła opalanego gazem.
Urządzenia grzewcze dostępne obecnie na rynku są uderzające w swojej różnorodności, co prowadzi do potencjalnych nieporozumień. Aby zrozumieć, jaki kocioł gazowy wybrać, powinieneś poświęcić trochę czasu na studiowanie zagadnień związanych z urządzeniem tego rodzaju generatorów ciepła, zasadą ich działania, przeznaczeniem poszczególnych elementów itp.
Tylko w ten sposób możesz zrozumieć, co naprawdę Ci odpowiada. Proces selekcji stanie się prostszy i bardziej zrozumiały, a ponadto możesz zaoszczędzić pieniądze na zakupie urządzenia i jego późniejszej eksploatacji.
Treść
Urządzenie gazowego kotła grzewczego
Wszystkie kotły gazowe, niezależnie od poziomu ich „wyrzucenia”, mają jedną zasadę działania i podobne urządzenie. Zobaczmy, co kryje się pod panelem korpusu dowolnego kotła gazowego.
Główne elementy konstrukcyjne kotła gazowego
1. odprowadzanie spalin;
2. dmuchawa powietrza;
3. wymiennik ciepła;
4. komora spalania;
5. palnik;
6. Wymiennik ciepłej wody użytkowej;
7. pompa obiegowa;
8. zawór gazowy;
9. jednostka sterująca.
Palnik
Palnik można bezpiecznie nazwać sercem kotła gazowego. To tutaj następuje spalanie paliwa z uwolnieniem energii cieplnej. Zgodnie z metodą kontrolowania intensywności płomienia palniki dzielą się na:
- jednostopniowy;
- dwustopniowy;
- modulowane.
Ten pierwszy ma tylko jeden tryb pracy, drugi ma dwa (maksymalny i ekonomiczny), podczas gdy ten drugi może być ciągle regulowany w dość szerokim zakresie od 10 do 100%, co umożliwia precyzyjne dostrojenie.
Modulowane palniki są znacznie wygodniejsze w działaniu, pozwalają na utrzymanie ustawionej temperatury przy minimalnych odchyleniach i zapewniają oszczędność paliwa. Z tych powodów większość obecnie produkowanych kotłów gazowych jest wyposażona w takie palniki.
Metodą zapłonu mieszanki gazowo-powietrznej wszystkie palniki można podzielić na urządzenia z zapłonem ręcznym (zapłon piezoelektryczny) i automatycznym. Pierwszy można znaleźć tylko w najprostszych i najtańszych kotłach. Nowoczesne kotły gazowe są zaprojektowane do ogrzewania domu w trybie autonomicznym: ich praca jest kontrolowana przez automatyzację, a instalowanie na nich palników z ręcznym zapłonem jest niepraktyczne.
Dla tych, którzy wybierają kocioł gazowy, ważne jest, aby wiedzieć, że dla głównego (naturalnego) gazu i skroplonej mieszaniny propan-butan dostarczanej w butlach potrzebne są różne palniki. W niektórych modelach kotłów, ale nie we wszystkich, można wymienić dyszę na gaz odpowiedni dla innego rodzaju.
Kocioł gazowy palnikowy z armaturą i automatyką.
Komora spalania
Komora spalania, w której znajduje się palnik, może być zamknięta lub otwarta. Otwarta komora spalania zużywa powietrze z pomieszczenia, zamknięta wymaga dodatkowej instalacji specjalnego wlotu powietrza.
Armatura gazowa
Armatura gazowa służy do sterowania dopływem gazu do palnika. Sygnał z jednostki sterującej otwiera lub zamyka zawór, który blokuje przepływ gazu przez rury zasilające gazociągu.
Zawór trójdrożny
Zawór trójdrożny jest stosowany w dwuprzewodowych kotłach gazowych. Przełącza system na tryb wytwarzania ciepłej wody na potrzeby ciepłej wody użytkowej i odwrotnie - na tryb ogrzewania. Zawór działa w momencie otwarcia / zamknięcia kurka wody.
Komin
Komin jest przeznaczony do wyciągania produktów spalania. System oddymiania może mieć wymuszony lub naturalny ciąg.
Wymiennik ciepła
Wymiennik ciepła pełni funkcję przekazywania ciepła wytworzonego podczas spalania gazu do chłodziwa. W najprostszej postaci jest to cewka, wzdłuż której porusza się czynnik grzewczy systemu grzewczego, z wieloma ciasno osadzonymi metalowymi płytkami.
Im dłuższa rura wężownicy i większa liczba zamontowanych na niej płyt, tym większy jest transfer ciepła. Materiał, z którego wykonany jest wymiennik ciepła, determinowany jest przede wszystkim metodą montażu kotła gazowego. W urządzeniach naściennych z reguły stosuje się do tego celu miedź lub stal nierdzewną - stosunkowo lekkie metale.
Stalowy wymiennik ciepła kotła gazowego.
W modelach zewnętrznych często instalowane są ciężkie żeliwne wymienniki ciepła, ponieważ żeliwo nie podlega korozji (co oznacza, że jest bardzo trwałe) i dobrze utrzymuje ciepło. Oprócz głównego wymiennika ciepła umieszczonego nad palnikiem, niektóre kotły gazowe instalują dodatkowy przeznaczony do podgrzewania wody w systemie ciepłej wody użytkowej.
Żeliwny wymiennik ciepła kotła gazowego.
Pompa obiegowa
Pompa obiegowa sprawia, że płyn chłodzący nieustannie przepływa przez rury instalacji grzewczej. Dzięki pompie ciepło jest dystrybuowane szybciej w całym domu.
Zbiornik wyrównawczy
Zbiornik wyrównawczy został zaprojektowany w celu skompensowania wzrostu objętości cieczy, która po podgrzaniu działa jako czynnik chłodzący. Objętość zbiornika zależy przede wszystkim od objętości płynu chłodzącego w systemie grzewczym (~ 10% objętości całej cieczy). Zbiornik znajduje się w samym kotle lub w jego bezpośrednim sąsiedztwie.
System bezpieczeństwa
System bezpieczeństwa obejmuje manometr, zawór bezpieczeństwa i odpowietrznik. Manometr kontroluje ciśnienie w układzie. Jeśli „przekroczy” górną granicę dopuszczalnych wartości (zgodnie z rosyjskimi standardami - 3 bary), zawór bezpieczeństwa zresetuje się. Odpowietrznik jest potrzebny do usunięcia powietrza z układu, które zawsze rozpuszcza się w wodzie i przeciw zamarzaniu w określonej ilości, i które, gdy temperatura wzrośnie, zaczyna wydostawać się z cieczy w postaci bąbelków.
Jednostka sterująca
Jednostka sterująca pełni funkcję monitorowania stanu różnych elementów systemu i sterowania palnikiem, pompą obiegową, zaworami i innymi elementami. Elektronika poprzez różne czujniki monitoruje temperaturę w pokojach i obwodach systemu grzewczego, ciśnienie chłodziwa, obecność płomienia i inne parametry procesu. Najprostsza jednostka sterująca utrzymuje temperaturę ustawioną przez użytkownika.
W bardziej skomplikowanych i droższych modelach można go zaprogramować dla różnych trybów pracy kotła (na przykład niewielki spadek temperatury w nocy, tryb „master at work”, gdy kocioł utrzymuje niską temperaturę przez cały tydzień roboczy i osiąga pełną moc przy pełnej mocy wieczorem, tj. do czasu powrotu najemców do domu, tryb „host away”, w którym temperatura pokojowa jest utrzymywana na minimalnym dopuszczalnym poziomie, co zapobiega zamarzaniu płynu chłodzącego w rurach itp.).
Podczas instalowania czujników temperatury na zewnątrz budynku jednostka sterująca może powodować pracę kotła nawet w trybie zależnym od pogody, co może znacznie zaoszczędzić paliwo. W przypadku awarii sama automatyka wyłączy cały sprzęt.
Możliwość podłączenia jednostki sterującej do pilota jest dostępna nawet dla stosunkowo prostych kotłów.Bardziej złożone modele można również kontrolować za pośrednictwem kanału GSM. Oczywiście im „mądrzejszy” jest kocioł gazowy, tym jest on droższy, ale wysoki koszt jest uzasadniony zwiększoną wydajnością i komfortem obsługi.
Jak wybrać odpowiedni typ kotła gazowego
Przy podejmowaniu decyzji, który kocioł gazowy do ogrzewania prywatnego domu lepiej wybrać, nie należy koncentrować się wyłącznie na cenie. Istnieją inne kryteria wyboru, nie mniej ważne. A zanim pójdziesz do firmy zajmującej się dostawą i instalacją urządzeń grzewczych, musisz uzyskać przynajmniej ogólne pojęcie o tym, czym są kotły gazowe. Pomoże to uniknąć błędów, które mogą cię sporo kosztować.
Kocioł gazowy ścienny lub podłogowy
Metodą instalacji wszystkie kotły gazowe są podzielone na ścianę i podłogę. Główną różnicą między tymi dwoma typami są wymiary. Wszystkie inne różnice - moc, szereg innych parametrów technicznych, koszt - można uznać za konsekwencję pierwszego.
Modele naścienne są kompaktowe i lekkie. Z reguły nie mają nawet osobnego pokoju na takie urządzenia, umieszczając je w kuchni lub łazience. Kotły naścienne różnią się stosunkowo małymi pojemnościami, co jest dość przewidywalne, biorąc pod uwagę ich niewielkie rozmiary. W rezultacie nie pozwalają na ogrzewanie dużej powierzchni domu. Główną zaletą kotłów gazowych naściennych jest niższy koszt.
Naścienny kocioł gazowy.
Waga przeciętnego kotła podłogowego znacznie przekracza 100 kg. Zazwyczaj takie jednostki są umieszczane w kotłowni. Większość modeli podłogowych ma otwartą komorę spalania, co oznacza, że w pomieszczeniu musi być zamontowana wentylacja wymuszona wysokiej jakości, zapewniająca stały przepływ powietrza.
Podłogowe kotły gazowe są średnio znacznie mocniejsze niż naścienne: można je wykorzystać do ogrzewania dość dużego wiejskiego domu. Kolejną zaletą systemów ogrzewania podłogowego jest długowieczność działania. Wynika to przede wszystkim z zastosowania bardziej niezawodnych materiałów do produkcji ich poszczególnych elementów konstrukcyjnych.
Na przykład w urządzeniach podłogowych z reguły instaluje się żeliwny wymiennik ciepła, a nie stal, jak w modelach ściennych. Jak wiadomo, żeliwo jest mniej podatne na korozję, co oznacza, że wytrzyma dłużej. Oczywiście żeliwo jest znacznie cięższe niż stal nierdzewna, ale w przypadku kotłów podłogowych, w przeciwieństwie do kotłów ściennych, duża waga nie stanowi problemu.
Podłogowy kocioł gazowy.
Oczywiście mocna i niezawodna jednostka podłogowa będzie cię kosztować więcej niż jednostka ścienna. Ponadto zbiornik wyrównawczy i pompy obiegowe często nie wchodzą w skład zestawu modeli podłogowych - te elementy systemu należy zakupić osobno.
Jedno- lub dwuobwodowy kocioł gazowy
Aby zapewnić komfortowy pobyt w wiejskim domu, konieczne jest nie tylko ogrzewanie pomieszczeń, ale także zapewnienie ogrzewania wody na potrzeby domowe. Oczywiście oprócz kotła gazowego grzewczego można kupić kocioł gazowy lub elektryczny. Istnieje jednak prostsze rozwiązanie - kocioł dwuprzewodowy. Ma dwa wymienniki ciepła podłączone do dwóch rurociągów: jeden obwód odpowiada za ogrzewanie, a drugi za dostarczanie ciepłej wody.
Należy pamiętać, że drugi wymiennik ciepła znajduje się daleko od palnika i nie jest ogrzewany płomieniem, ale przez nośnik ciepła ogrzewany na głównym wymienniku ciepła. Przepływ chłodziwa przez obieg grzewczy w czasie działania zasilania ciepłą wodą jest zawieszony. Wynika z tego, że pomimo obecności dwóch obwodów, działają jednocześnie w dwóch kierunkach, tj. zapewnić ciepłą wodę i ogrzać pomieszczenie, taki kocioł nie może.
A to z kolei oznacza, że podczas kąpieli lub zmywania naczyń baterie powoli się ochładzają. To prawda, że praktyka pokazuje, że w domu na małym obszarze, gdzie gorąca woda jest spożywana w rozsądnych ilościach, jest to prawie niezauważalne.
Zapewnienie mieszkańcom domu ciepłej wody za pomocą dwuprzewodowego kotła gazowego można przeprowadzić na dwa sposoby: za pomocą podgrzewacza przepływowego lub zintegrowanego zbiornika. Pierwsza opcja jest odpowiednia tylko dla tych, którzy nie wydają więcej niż 10-15 litrów gorącej wody na raz.
W drugiej opcji możesz liczyć na duże wolumeny. Pojemność wbudowanego zbiornika wynosi zwykle 30-60 litrów: wystarczy, aby wziąć szybki prysznic bez odczuwania dyskomfortu.
Kocioł sekcyjny ze zintegrowanym kotłem.
Jeśli masz dużą rodzinę i odpowiednio zwiększoną analizę ciepłej wody, lepiej zainstalować kocioł jednoprzewodowy i dołączyć do niego kocioł pośredniego ogrzewania o pojemności 100 lub nawet 200 litrów. Ten ostatni jest dużym, izolowanym termicznie metalowym zbiornikiem, wzdłuż którego cewki porusza się czynnik chłodzący układu grzewczego.
W okresie letnim obieg chłodziwa przez system grzewczy jest zablokowany, dlatego podgrzewana jest tylko woda do ciepłej wody użytkowej.
Kocioł z pośrednim kotłem grzewczym.
Wybór kotła gazowego - jedno lub dwuprzewodowy, zależy od ilości ciepłej wody zużywanej przez mieszkańców i od powierzchni pomieszczenia, które należy ogrzać. Dwuprzewodowy kocioł jest dobrą opcją dla skromnego domu: nie ma potrzeby instalowania oddzielnego urządzenia grzewczego i osobnego podgrzewacza wody na ciepłą wodę, a to daje możliwość znacznej oszczędności miejsca.
Jeśli dom jest duży, ma kilka punktów wody, a rodzina jest wystarczająco duża, wówczas należy preferować kocioł jednoprzewodowy z oddzielnym kotłem pośrednim. Możesz także pomyśleć o zainstalowaniu dwuprzewodowego kotła gazowego i kotła magazynowego z równoległym ogrzewaniem elektrycznym: podobny system pozwoli ci mieć ciepłą wodę, nawet jeśli którekolwiek urządzenie ulegnie awarii.
Konwekcyjny lub kondensacyjny kocioł gazowy
Wszystkie kotły gazowe są podzielone na konwekcję i kondensację. Czym się różnią i które dają pierwszeństwo?
Sprawność tradycyjnego kotła konwekcyjnego wynosi ~ 90%. Zasadniczo jest to dobry wskaźnik, ale pojawia się uzasadnione pytanie: dokąd zmierza pozostałe 10%? Odpowiedź jest niestety prosta: leć do rury. Produkty spalania gazu opuszczające system przez komin są podgrzewane do 150-200 ° C (w przypadku niektórych nowoczesnych modeli niskotemperaturowych - do 100 ° C), co oznacza, że 10% utraconej energii przeznacza się na ogrzewanie powietrza na zewnątrz domu.
Kocioł kondensacyjny jest w stanie osiągnąć gazowe produkty spalania do 50-60 ° C, a tym samym znacznie zwiększyć ilość ciepła przenoszonego do chłodziwa. Ale to nie wszystko. W temperaturze 56–57 ° C dochodzi do kondensacji pary wodnej zawartej w dymie. W takim przypadku uwalniana jest dodatkowa energia. Kocioł gazowy kondensacyjny „odbiera” i przekazuje to ciepło do chłodziwa.
Kocioł gazowy kondensacyjny
1. Komin
2. Zbiornik wyrównawczy.
3. Powierzchnie wymiany ciepła.
4. Modulowany palnik.
5. Wentylator palnika
6. Pompa
7. Panel sterowania
Zatem kondensacyjny kocioł gazowy jest w stanie „pobierać” znacznie więcej energii z płonącego gazu niż model konwekcyjny. Innymi słowy, jego wydajność jest znacznie wyższa. Czy to oznacza, że należy zapomnieć o mniej ekonomicznych kotłach konwekcyjnych i początkowo nastawić się na zakup kondensacji. Przed podjęciem ostatecznej decyzji warto na pierwszy rzut oka mówić o wadach tak idealnej jednostki.
Para wodna, skraplająca się w ciecz, „chwyta” ze sobą gazy zawarte również w produktach spalania. Przede wszystkim mówimy o dwutlenku węgla, chociaż dotyczy to również tlenków siarki, fosforu, azotu i niektórych innych pierwiastków obecnych w niewielkich ilościach.
Podczas interakcji z wodą gazy te dają odpowiednie kwasy - węglowy, siarkowy, fosforowy, azotowy itp.Z tego wynika, że kondensat powstający podczas pracy kotła i zgromadzony w nim nie jest czystą wodą, ale raczej żrącą cieczą.
I tutaj mamy do czynienia z dwoma problemami jednocześnie:
- Po pierwszeaby reaktywny kondensat nie powodował korozji elementów kotła, z którymi się styka, muszą być wykonane z materiałów kwasoodpornych (na przykład stopu aluminium-krzem lub kwasoodpornej stali nierdzewnej). Dotyczy to również komina, ponieważ część pary wodnej nadal będzie odlatywać wraz z dymem i tam się skrapla. Wymiennik ciepła należy odlać, ponieważ spoiny są jednym z najbardziej wrażliwych miejsc. Wszystko to jeszcze bardziej podnosi koszt urządzenia.
- Po drugie, zawsze powstaje pytanie o usuwanie nagromadzonego kondensatu. Odprowadzanie chemicznie czynnej cieczy do kanalizacji jest zdecydowanie odradzane, co oznacza, że będziesz musiał kupić oddzielny system do neutralizacji kwasów i materiałów eksploatacyjnych.
Istnieje inne, bardziej znaczące ograniczenie stosowania kotłów kondensacyjnych. Wydajność takich generatorów ciepła zależy od zakresu temperatur chłodziwa na wlocie i wylocie. Faktem jest, że istnieje tylko jeden sposób na schłodzenie gazów spalinowych - odebranie im ciepła i przekazanie go do wody, która działa jak czynnik chłodzący.
1. Jeśli twój dom używa wysokotemperaturowego systemu grzewczego, tj. jeżeli pomieszczenia są ogrzewane za pomocą tradycyjnych grzejników, stosunek temperatury wody dostarczanej do systemu i wody w obiegu powrotnym powinien wynosić 75–80 ° C do 50–60 ° C. Jest wysoce wątpliwe, aby w takich zakresach temperatur kocioł był w stanie skutecznie schłodzić gazy do temperatury kondensacji wody.
2. Jeśli pomieszczenia są ogrzewane ogrzewaniem podłogowym, tj. Twój dom jest wyposażony w niskotemperaturowy system grzewczy, stosunek temperatury płynu chłodzącego do „powrotu” będzie w zakresie od 50-55 ° C do 30-35 ° C. W takich warunkach spaliny zostaną wystarczająco schłodzone, aby umożliwić kondensację w kotle.
Z powyższego można wyciągnąć prosty wniosek: kocioł kondensacyjny działa tylko w połączeniu z niskotemperaturowym systemem grzewczym. W przeciwnym razie jego wydajność nie będzie się znacznie różnić od wydajności tradycyjnego kotła konwekcyjnego, co oznacza, że pieniądze wydane na zakup drogiego sprzętu zostaną zmarnowane.
Kotły gazowe z otwartą lub zamkniętą komorą spalania
Wspomnieliśmy już, że komora spalania kotła gazowego może być otwarta lub zamknięta. W pierwszym przypadku powietrze niezbędne do utrzymania procesu spalania gazu dostaje się do palnika bezpośrednio z pomieszczenia, w którym znajduje się kocioł, w drugim przypadku jest wymuszone przez wentylator przez rurę wlotową powietrza lub współosiową rurę kominową.
Kotły kondensacyjne, o których mówiliśmy powyżej, zawsze mają zamkniętą komorę spalania.
Kotły z zamkniętymi komorami są bardziej wydajne, ich wydajność jest wyższa. Ponadto są mniej wrażliwe na spadki ciśnienia w przewodzie gazowym i działają skutecznie nawet przy zmniejszonym ciśnieniu w gazociągu.
Ale takie kotły są droższe niż modele z palnikiem atmosferycznym i potrzebują prądu do działania wentylatora. Jednak główną wadą kotłów gazowych z zamkniętą komorą spalania jest być może hałas ich pracy.
Warto wspomnieć o innym typie kotłów gazowych - parapecie. Mają zamkniętą komorę spalania, powietrze jest dostarczane przez przewód koncentryczny, ale bez użycia wentylatora dmuchawy. Moc takich jednostek jest mniejsza, ale jednocześnie są one nielotne i bezgłośne.
Ci, którzy zamierzają zainstalować gazowy kocioł grzewczy w swoim domu, powinni zrozumieć, że aby zapewnić jego normalną pracę, konieczne jest zapewnienie nie tylko usunięcia produktów spalania paliwa, ale także przepływu powietrza, niezależnie od rodzaju zastosowanej w nim komory spalania.Głównym produktem spalania gazu w kotle, który nie ma wystarczającej ilości powietrza, nie jest stosunkowo nieszkodliwy dwutlenek węgla, ale śmiertelnie niebezpieczny tlenek węgla.
Jeśli mówimy o modelu z otwartą komorą, wystarczy zainstalować jeden komin, jednak pomieszczenie musi mieć wymuszoną wentylację wysokiej jakości. Nawiasem mówiąc, ta ostatnia jest przyczyną znacznych strat ciepła w zimie i należy to wziąć pod uwagę przy obliczaniu wymaganej mocy kotła.
W przypadku kotłów z zamkniętą komorą spalania powietrze zewnętrzne jest dostarczane przez rurę oddzielną od komina. Zasadniczo może to być jedna rura, ale współosiowa, która jest konstrukcją typu rura w rurze: odprowadzane gazy spalinowe poruszają się wzdłuż wewnętrznej wnęki rury, a dostarczane powietrze porusza się wzdłuż zewnętrznej.
Komin koncentryczny.
Ponieważ mówimy o kominach, nie będzie źle mówić kilka słów o zasadach instalowania komina:
- Nie próbuj oszczędzać na rurach. W przypadku rur metalowych używanych do montażu komina ważna jest odporność na kondensację i spalanie, tworzywo sztuczne powinno mieć wystarczającą odporność na ciepło i niezawodne uszczelnienia w połączeniach. Tanie rury, które nie są przeznaczone do kotłów gazowych, prawdopodobnie nie spełnią tych wymagań, co oznacza, że za kilka lat będziesz musiał pracować na dużą skalę, aby wymienić komin.
- Kąt poziomych odcinków komina zależy od rodzaju kotła gazowego. W przypadku kotłów konwekcyjnych nachylenie należy wykonać w kierunku ulicy, w przypadku kotłów kondensacyjnych - w kierunku samego kotła.
- Maksymalna dopuszczalna długość komina z rury koncentrycznej wynosi 5 metrów, a każde kolanko zmniejsza tę wartość. Dlatego rura współosiowa z reguły jest po prostu wyprowadzana przez ścianę. W przypadku „pojedynczych” rur nie ma takich ograniczeń.
- Komin w naturalnym układzie ciągu musi mieć co najmniej 4 metry wysokości.
Jak obliczyć moc kotła grzewczego
Koszt kotła gazowego jest wprost proporcjonalny do jego mocy. I tutaj stajemy przed dylematem. Z jednej strony chcesz mieć sprzęt z rezerwą mocy, abyś nie zamrażał we własnym domu w szczególnie chłodne zimowe dni, z drugiej strony naprawdę nie chcesz przepłacać. Jak nie popełnić błędu przy wyborze kotła gazowego dla tego parametru?
Oczywiście eksperci najlepiej poradzą sobie z tym problemem. Możesz jednak samodzielnie dokonać wstępnej oceny wymaganej wydajności sprzętu klimatycznego. Aby to zrobić, wystarczy zastosować zasadę dziesięć do jednego.
Zgodnie z tą zasadą, uzyskaną empirycznie, 1 kW energii cieplnej jest potrzebny do ogrzania 10 metrów kwadratowych pomieszczenia. Na przykład w przypadku domu o powierzchni 100 metrów kwadratowych potrzebujesz kotła o mocy 10 kW. Jednocześnie zakłada się, że dom jest dobrze ocieplony, wysokość sufitów w nim nie przekracza 3 metrów, a temperatura na ulicy jest utrzymywana na poziomie –25 ... –30 ° С.
W związku z tym, jeśli mieszkasz w regionie, który charakteryzuje się surowszymi zimami lub jakością izolacji domu pozostawia wiele do życzenia, wydajność kotła obliczona za pomocą tego wzoru nie będzie wystarczająca. Doświadczony inżynier weźmie pod uwagę wszystkie te niuanse podczas opracowywania projektu. Jeśli chcesz wykonać obliczenia samodzielnie, po prostu ustaw rezerwę mocy na 10-20 procent.
Należy pamiętać, że te obliczenia są odpowiednie tylko dla kotłów jednoprzewodowych, które zapewniają ogrzewanie domu. Jeśli zamierzasz zainstalować dwuprzewodowy kocioł, który nie tylko ogrzeje Twój dom, ale także przygotuje wodę do ciepłej wody użytkowej, wówczas moc tego urządzenia powinna być znacznie wyższa.
Aby kocioł mógł dozować 10 litrów wody o temperaturze 35 ° C na minutę, co wystarcza na komfortowy prysznic, jego moc powinna wynosić co najmniej 24 kW. Jeśli dom ma dwa punkty poboru, dolna granica wymaganej mocy wzrośnie do 28-30 kW. Jeśli twój dom ma dwie kuchnie, trzy łazienki i wiele gospodarstw domowych, warto pomyśleć o zainstalowaniu dwóch kotłów gazowych.
Niektóre dodatkowe niuanse
Przed dokonaniem ostatecznego wyboru potencjalni właściciele kotłów gazowych powinni wziąć pod uwagę szereg ważnych punktów bezpośrednio związanych z zakupem, instalacją i eksploatacją tego sprzętu grzewczego.
1. Gaz jest obecnie najtańszym paliwem. Należy jednak zauważyć, że doprowadzenie rury gazowej do domu jest dość drogie. Koszty połączenia z autostradą szacuje się na setki tysięcy rubli.
2. W niektórych przypadkach dostarczenie rury gazowej może być po prostu niemożliwe ze względów technicznych. Istnieje wyjście z tej sytuacji: możesz wykopać uchwyt gazu w obszarze sąsiadującym z domem - pojemnik do przechowywania skroplonego gazu.
Należy jednak wziąć pod uwagę, że skroplony gaz jest droższy niż gaz główny, a magazynowanie gazu musi być kontrolowane raz na 10-20 lat (co jest kosztowne i czasochłonne) lub całkowicie wymieniane.
3. Średnio koszt kotła gazowego waha się od kilkudziesięciu do kilkuset tysięcy rubli, w zależności od rodzaju, wydajności i innych parametrów. Jednak mając taką kwotę w kieszeni, nie spiesz się do zakupu.
Oprócz samego kotła potrzebne będą rury i armatura do obwodów grzewczych, rury do komina, urządzenia automatyki i sterowania itp. itd. Będziesz musiał wydać dużo pieniędzy na instalację całego systemu.
4. Ponieważ możliwe fluktuacje kosztu kotła na tle innych kosztów zwrotu systemu grzewczego można uznać za nieznaczne, nie ma sensu ścigać tanich modeli. Kotły „bez nazwy” z reguły działają odpowiednio, a problemy zwykle pojawiają się, gdy trzeba je naprawić.
5. Dużym plusem przy wyborze konkretnej marki kotła gazowego będzie obecność działu serwisowego tej marki w twoim regionie.
6. Regulacja i pierwsze uruchomienie kotła gazowego muszą być przeprowadzone przez specjalistów. Instalacja sprzętu musi być również przeprowadzona przez certyfikowanych rzemieślników.
Nawet jeśli poradzisz sobie z tym zadaniem samodzielnie, wykwalifikowany pracownik będzie musiał sprawdzić wszystko i wydać pozwolenie na działanie. Jeśli ten warunek nie zostanie spełniony, producent będzie uprawniony do odmowy dalszego świadczenia usługi gwarancyjnej.
